AYET'EL KÜRSİ'NİN FAZİLETİNE DAİR OLAN HADİSİ ŞERİFLER

Ellâhülailâhe illâ hüvel hayyül kayyûm, late huzühü sinetün velâ nevmün, lehü mafissemâvâti ve mâfil ardı men zelleziy yeşfe-u ındehü illâ biiznih yâlemü mâbeyne eydiyhim vemâ halfehüm velâ yühîtûne bişey'in min ılmihî illâ bimaşâe, vesia kürsiyyühüssemâvâti vel'arda vela yeûdühû hıfzuhüma vehüvel aliyyül azîm.

Manası: Ondan başka ilâh olmayan Allah, hay ve hayyumdur (ezel ve ebedîdir). O'nu uyuklama ve uyku tutmaz. Göklerde ve yerde olan şeyler O'nundur. İzni olmaksızın O'nun yanında şefâat eden yoktur. Halkın önünde ve arkasında olanı (İstikbâl ve mâziyi) bilir. İnsanlar O'nun ilminden, O'nun istediğinden başkasını ihâtâ etmezler. Kürsisi semâları ve yeri (İçine) alır. Onların hıfzı O2nu (Cenâb-ı Ecelli Alâyı) yormaz. O, pek yüksek ve pek büyüktür.

ÂYET-EL KÜRSÎ'NİN ESRARI, HİKMETİ

Hz. Ali (r.a) dan rivayet olunmuştur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor ki:

"Allah (C.C), Kürsî'yi inciden halk etmiştir. Büyüklüğünü, Cenâb-ı Ecelli ve Alâ'dan gayri kimse idrak edemez."

Diğer hadis-i şerifde:

"Yedi kat semâ ve yedi kat yerler Kürsî'nin yanında, sahra ortasında bir halka mesâbesindedir" buyurmuşlardır.

İbn-ü Mace'nin rivayetine göre:

"Yedi kat semâ ve yedi kat yerleri Kürsî kuşatmıştır." İkrime (r.a) dan rivayet edilen hadîs-i şerifde:

"Güneşin nûru, Kürsî'nin nûru, Kürsî'nin nûrunun yetmiş cüz'ünden bir cüz'üdür. Kürsî'nin nûru ise Arşın nûrunun yetmiş cüzünden bir cüzdür. Hamele-i Arş Arşı yüklenen melaikeler ile Hamele-i Kürsî (Kürsîyi yüklenen melâikeler) arasında yüzkırk tane hicap vardır. Bunların yetmişi nûrdan yetmişi zulûmattan (karanlıktan) dır. Her hicâbın arasu, beşyüz senelik mesafedir. Eğer Arş-ı âzâmla Kürsî'nin arasındaki hicablar olmasa idi, Kürsî'deki melâikeler Arşın nûrundan yanardı" buyurmuşlardır.

   Yedi kat semâ ve yedi kat yerler, arşın yanında kaybolur. Lâ teşbih Arş-ı A'zâm, Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın sarayı gibidir. Emri oradan verir, emr-i ilâhî, Kürsî'nin üzerine indiği vakit, mermer üzerine düşen ağır altın zincirin ses yaptığı gibi ses yapar, Kürsî'deki melâikeler, Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın emrinin azâmetinden ve bu sesin şiddetinden bayılırlar, ayıkdıklarında arştaki melâikelere sorarlar: "Rabbimiz ne emir buyurdu?" derler. Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın emr-i ilâhîsi, oradan sidret-il müntehâya, sidretil müntehâdan, yedinci kat semâya gelir. Böylelikle Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın emr-i ilâhisi, bütün semâlardan geçerek dünyaya gelir.

   Evliyâların büyüklerinden olan Abdülvahhâbi İmâm-ı Şârâni (k.s), Emr-i ilâhinin bu şekilde nüzûl etmesinin sebebi hikmetini şöyle anlatır:

"Eğer Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın emr-i ilâhisi semâlara uğramadan vâsıtasız olarak dünyaya ve insanlara gelseydi, hitâb-ı ilâhînin  azâmetinin şiddetinden, hepsi erirdi..." buyurmuşlar.

   Muhidin Arabî (k.s): Allah (C:C)'ın emr-i ilâhîsi beş yerden iner.

1. Kalem-i âlâ: Burada farzlar iner.
2. Levh-i mâhfuz: Buradan menduplar iner.
3. Arş: Buradan haramlar iner.
4. Kürsî: Buradan mekruhlar iner.
5. Sidret-il münteha: Buradan Cenâb-ı Ecelli Âlâ'nın helâl ve mübah gibi emirleri iner... buyurmuşlardır.